وجود امام مهدى علیه السلام از دیدگاه عقل
امام مهدی (ع) - مکتب مهدویت
پرسش : برهان لطف چگونه بر وجود امام زمان علیه السلام دلالت دارد؟
پاسخ : در تقریر برهان لطف بر وجود امام زمان (ع) ابتدا به مقدماتى اشاره مى کنیم:
1 - به یک جهت لطف به دو قسم تقسیم مى شود:
الف. لطف محصّل:
لطفى که با آن، مکلّف به اختیار خویش طاعت را بر مى گزیند.
ب. لطف مقرّب:
لطفى که مکلف با آن، به انجام واجبات نزدیک تر واز ارتکاب محرمات دور مى شود.
2 - متکلمان عدلیّه اعم از امامیه و معتزله، لطف را بر خداوند واجب مى دانند، زیرا او بندگان خود را عبث وبیهوده نیافریده است، لذا هر چه را که در رسیدن آنها به هدف مؤثّر است باید انجام دهد که از آن جمله لطف است.
قاعده لطف مقرّب ایجاب مى کند که در میان جامعه امامى باشد که محور حقّ بوده وجامعه را از خطاى مطلق باز دارد. از همین رو است که مى گوییم: اجماع حجّت است. قاعده لطف اقتضا مى کند که رئیسى در میان مردم باشد، رئیسى که نمى تواند نسبت به جامعه بى تفاوت باشد، تا اگر همه جامعه به بیراهه رفتند آنها را هدایت کند ونگذارد که امت، اجتماع بر باطل کنند.
صفّار به سند خود از امام صادق (ع) نقل کرده که فرمود: «إنّ اللَّه جلّ وعزّ أجلّ وأعظم من أن یترک الأرض بغیر إمام»؛ «همانا خداوند عزّوجلّ جلیل تر وعظیم تر از آن است که زمین را بدون امام رها کند.»( بصائر الدرجات، ص 485، باب 10، ح 3)
ادامه مطلب وجود امام مهدى علیه السلام از دیدگاه عقل امام مهدی (ع)...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 91/5/4 :: ساعت 10:14 عصر )